MODLITWY MINISTRANTA

(Przed Mszą Św.)

Oto za chwilę przystąpię do ołtarza Bożego,

do Boga, który rozwesela młodość moją,

do świętej przystępuję służby,

chcę ją dobrze pełnić.

Proszę Cię, Panie Jezu, o łaskę skupienia,

by myśli moje były przy Tobie,

by oczy moje były zwrócone na Ołtarz,

a serce moje oddane tylko Tobie.

Amen

 

(Po Mszy Św.)

 Boże, którego dobroć powołała mnie do świętej służby,

spraw, bym uświęcony uczestnictwem w Twych Tajemnicach

przez dzień dzisiejszy i całe me życie

szedł tylko drogą zbawienia.

Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen{/slide}

SŁOWNICZEK MINISTRANTA

• Akolita - osoba przygotowująca ołtarz i dary ofiarne oraz pomagająca w rozdawaniu Komunii św. i udzielaniu Komunii Chorych. Potocznie nazywa się tak ministranta niosącego świece.
• Akolitki - lichtarze z płonącymi świecami, niesione obok krzyża na procesjach oraz używane podczas czytania Ewangelii.
• Alba - długa, biała szata liturgiczna przeznaczona dla kapłana i służby liturgicznej.
• Ambona - miejsce gdzie jest czytane Pismo św. i są głoszone kazania lub homilie.
• Ampułki - to naczynia liturgiczne w których jest umieszczone wino i woda.
• Antyfona - refren, który rozpoczyna i kończy psalm w liturgii godzin.
• Apostolat - urząd głoszenia Ewangelii.
• Absyda - półkolista wnęka w ścianie Kościoła.
• Aspersja - pokropienie wiernych wodą święconą.
• Asysta - diakon lub dwaj diakoni towarzyszący biskupowi lub kapłanowi w uroczystej celebracji.
• Baldachim - ozdobna osłona z materiału niesiona nad Najświętszym Sakramentem.
• Biret - nakrycie głowy duchownych katolickich.
• Biskup - zwierzchnik Kościoła lokalnego (diecezji).
• Brewiarz - księga do odprawiania modlitwy uświęcenia dnia (liturgii godzin) przez duchownych i świeckich.
• Bursa - sztywna torebka do zawieszania na szyi, na naczynie z Komunią Chorych.
• Celebrans - osoba przewodnicząca zgromadzeniu liturgicznemu.
• Ceremoniarz - osoba przygotowująca i koordynująca różne posługi oraz dbająca o harmonijny przebieg uroczystości.
• Chrzcielnica - naczynie z metalu, kamienia lub drewna w którym przechowuje się wodę do Chrztu św.
• Ciemnica - miejsce w Kościele gdzie przechowuje się Najświętszy Sakrament w noc z Wielkiego Czwartku na Wielki Piątek.
• Cingulum - pasek do przepasywania alby, element stroju liturgicznego.
• Cyborium - puszka do przechowywania Eucharystii pod postacią chleba.
• Kielich - naczynie liturgiczne w którym podczas Mszy św. składa się wino do konsekracji.
• Konfesjonał - miejsce sprawowania sakramentu pokuty.
• Krzyż procesyjny - krzyż przeznaczony do noszenia w czasie procesji.
• Kustodia - mała puszka przeznaczona do przechowywania Najświętszej Hostii, która jest przeznaczona do monstrancji.
• Ministrant - członek ludu Bożego, który wykonuje posługę przy czynnościach liturgicznych.
• Monstrancja - przedmiot liturgiczny w którym umieszcza się Hostię w celu adoracji lub procesji.
• Ołtarz - stół przy którym składa się Najświętszą Ofiarę i przy którym rozdziela się Ciało Pańskie.
• Oracja - uroczysta modlitwa odmawiana przez kapłana w imieniu wiernych.
• Ornat - wierzchnia ozdobna szata liturgiczna kapłana odprawiającego Mszę św.
• Palka - niewielki kawałek usztywnionego płótna służy do nakrywania kielicha mszalnego.
• Paschał - świeca symbolizująca Zmartwychwstałego Chrystusa.
• Pastorał - ozdobna laska używana przez biskupa jako symbol posługi pasterskiej otrzymanej od Chrystusa.
• Patena - naczynie liturgiczne na którym składa się w czasie Mszy św. chleb do konsekracji.
• Prezbiterium - część Kościoła gdzie znajduje się ołtarz główny.
• Relikwiarz - ozdobne naczynie w którym przechowuje się relikwie.
• Sedilia - siedzenia dla celebransa i tych, którzy mu usługują.
• Stuła - część stroju liturgicznego.
• Tabernakulum - miejsce w Kościele, gdzie przechowuje się Najświętszy Sakrament.
• Welon - okrycie wierzchnie celebransa w czasie uroczystego błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem.
  

KOLORY SZAT LITURGICZNYCH

Rozmaitość kolorów szat liturgicznych ma uzewnętrzniać charakter sprawowanych misteriów wiary, a także ideę rozwoju życia chrześcijańskiego w ciągu roku liturgicznego. Co do koloru szat liturgicznych należy zachować tradycję, mianowicie:

• Biały - symbolizuje światło, czystość, radość i nastrój świąteczny. Używa się w Oficjach i Mszach Okresu Wielkanocnego i Narodzenia Pańskiego, w święta i wspomnienia Chrystusa Pana, z wyjątkiem tych. które dotyczą Jego Męki; w święta i wspomnienia Najświętszej Maryji Panny, świętych Aniołów, Świętych, którzy nie byli męczennikami, w uroczystość Wszystkich Świętych (1 listopada) i św. Jana Chrzciciela (24 czerwca), w święta św. Jana Ewangelisty (27 grudnia), Katedry św. Piotra (22 lutego) i Nawrócenia św. Pawła (25 stycznia).
• Czerwony - symbolizuje krew, męczeństwo i ogień. Używa się w niedzielę Męki Pańskiej, w Wielki Piątek, w niedzielę Zesłania Ducha Świętego, w Mszach ku czci Męki Pańskiej, w główne święta Apostołów i Ewangelistów i dni Świętych Męczenników.
• Zielony - symbolizuje nadzieję, odrodzenie duchowe i sprawiedliwość. Używa się w Oficjach i Mszach Okresu Zwykłego.
• Fioletowy - symbolizuje skruchę, pokorę i pokutę. Używa się w okresie Adwentu i Wielkiego Postu. Można go również stosować w Oficjach i Mszach za zmarłych.
• Czarny - można używać w Mszy za zmarłych
• Różowy - symbolizuje on zbliżające się święta Bożego Narodzenia i Wielkanocy. Można użyć w niedzielę Gaudete (3 Adwentu) i w niedzielę Laetare (4 Wielkiego Postu).
• Złoty - oznacza on charakter uroczystej liturgii. Używany w ważniejsze uroczystości
• Niebieski - używany w święta Maryjne